Maand 9 ook alweer voorbei. Wéér een maand later, en niets van me laten horen.. Ik zal jullie snel eens op de hoogte stellen. Het leven van dag tot dag, maar dan in Argentinië.

Want ja, in het gewone leven van schoollier gebeuren er niet zooo veel bijzondere dingen.. Elke dag ga ik nog steeds naars school van half 8 tot half 1. Behalve op dinsdag zijn we om 10 voor 12 uit omdat we smiddags naar de 'Quinquela' moeten. Hoe laten we dat nu eens uitleggen. Ze noemen het zeg maar 3 de school. Je hebt de basisschool, middelbare school en dan komt de 3 de school. Eigenlijk niet echt een school, maar eigenlijk doe je er gewoon je hobby. Het is een gebouw waar creatieve lessen worden gegeven. Ik doe richting CAD wat comunicatie, art en design betekent, dus wij gaan daar elke dinsdag middag van 4 tot 6 heen en werken aan onze eindopdracht, een video die we met de graduacion gaan laten zien. Het mag over elk onderwerp gaan wat we maar willen, en het moet echt een soort film worden, met speciale effecten, verschillende filmrichtingen etc. We hebben al een beetje een idee hoe het moet gaan worden, maar veel nog niet.

Op maandag en donderdag avond van 7 tot half 9 ga ik ook naar de 'Quinquela' maar dan voor hobby en niet voor school. Op maandag heb ik schilderles en op donderdag tekenles. Het is van de zelfde lerares, ik ben nu bezig met een tekening, waar ik dan beide lessen aan werk. Daarna wil ik iets gaan schilderen. Het is een klein groepje met voornamelijk oude vrouwen die denken hun passie te hebben gevonden en vooral denken dat ze veel tallent hebben. Ook zijn er 2 meisjes van ongveer 16. Ik vind het leuk, lekker rustig, beetje tekenen, beetje kletsen :-). Op woensdag en vrijdag ga ik nog steeds naar Rosario, ik moet wel toegeven dat dat gereis van elke keer 2 uur heen en 2 uur terug naar de universiteit je moe maakt. Op donderdag zou ik eigenlijk elke week langs mijn cordinator moeten gaan, om te zeggen hoe het gaat, maar ja. WANNEER moet ik dan met mijn vriendinnen afspreken? Haha dus gister belde ze; Anke alles goed, heb je al lang niet meer gezien. Dus van de week loop ik maar eens langs. In de tijd dat ik nergens heen hoef ga ik met vriendinnen afspreken. Mate's drinken, taart bakken, kletsen.. je kent het wel.

Vorige week zaterdag middag was ik eerst naar het huis van Marijo geweest, een vriendinnetje van school, daar gingen we met zen alle 'torta fritas' bakken. Echt Argentijns. Het word meestal gemaakt als het regent. Het is heel vet, en ik heb het resept. 1 kilo meel, beetje water, beetje zout. Zo handig kan het zijn. Het was super gezellig. Toen fietste ik weer met Anahi naar huis. Ik fietsen, zij voorop. Jaaaaah... want een 'achterop' hebben ze hier bijna op geen een fiets. Dus dan ga je gewoon voor op het stuur zitten, voeten naar voren, en fietsen maar. Haha super leuk! Toen zijn we savonds naar NOX gegaan samen met Violeta, een ander vriendinnetje. Er kwam een beroemdheid, zoals bijna elke week. Meestal gaan we niet naar de zaal waar de beroemdheid is, want het is daar super super druk. Maar deze keer was het niet zo heeeel druk, dus toen stonden we voor aan het podium. Nou daar begon het dan. Het was een acteur van een heel bekende soap hier. Hij kwam op en iedereen begon te gillen en duwen. Daarna kon je het podium op om een foto te laten maken. Nou dat gingen we dan maar eens doen dachten we. Wat een geduw en getrek. Een uur later was de foto gemaakt en had ik de helft van mijn haar minder (SERIEUSSS! omdat iedereen zo graag op het podium wilde, en ik eigenlijk gewoon werd mee gesleurd in de meut, en iedereen elkaar vast wilde pakken (waar al dat loswapperende haar tussen hing) (je snapt het wel). Een grote gekte. Toen rond 7/ half 8 gingen we weer met de bus terug, want Anahi der mama had een paar weken geleden gevraagt of ik een keer mee wilde naar een 'Feria' waar zij haar dingen verkoopt. Een feria is een markt met allemaal handgemaakte spullen, ik weet niet of ik dit al eens heb uitgelegt, volgens mij wel. De mama van Anahi verkoopt chocolade, bonbon's, taarten kortom; alles wat lekker is. We gingen er al weer om 12 uur heen, dus veel geslapen had ik niet. De markt was in Fuentes. Samen met Anahi had ik alles mooi uitgestalt. Aan het eind van de dag had ik heel Fuentes gezien (ongeveer de grote van Siebengewald), hadden we mate's gedronken met vrienden van Anahi uit Fuentes en hadden we bijna alles verkocht. Echt super veel verkocht. Super leuke dag. Rond 11 uur waren we weer thuis en ben ik maar snel gaan slapen.

Dinsdag zijn we eerst naar 'Quinquela' geweest en daarna ben ik samen met Ariana naar Anahi geweest. Ze wilden eens wat nederlands proberen. Dus hebben we 2 appeltaarten gebakken. Daarna nog even huiswerk gemaakt en toen vroeg de mama van Anahi of we bleven eten, zelf gemaakte pizza. Daar zeg je geen nee tegen :). Rond 12 uur gingen we weer naar huis.

Toen ik woensdag op school kwam begon het niet zo als anders. Mica een meisje uit mijn klas vertelde dat Violeta een ongeluk had gehad. HUH WAT? is het erg? Ik was aan het luisteren wat er gebeurd was en toen kwam de directrise, kom mee, nou ik wist niet wat er was, ik liep mee met Micaela en Florencia en toen bleek dat we de vlag moesten ophijsen, want de mensen die dat normaal deden waren er niet. Florencia hees de vlag op en Micaela en ik liepen er langs. Haha, ik vond het super super super leuk! Dat wilde ik ook al eens altijd doen. Toen we weer terug de klas in waren en ik weer over de schrik heen was van het vlag ophijsen (heisen?) vroeg ik weer wat er met Violeta was gebeurd. Dinsdag nacht reed ze samen met haar vriend op de brommer naar huis, hij ging haar thuis brengen. Ze zijn toen gebotst met een auto. Violeta heeft hierdoor haar bovenbeen gebroken. Veel meer wist ik ook niet. Na school zouden Anahi en Ariana er heen gaan, maar ik ging naar Rosario dus kon niet mee. Toen ik donderdag weer op school kwam kreeg ik wel te horen dat het echt niet goed zat, maar veel werd er ook niet oververtelt. Dat is me ook opgevallen aan argentijnen. Die vatten alles niet zo zwaar op, ongelukken en voor mij 'heftige'dingen zoals zwanger zijn als je 15 bent. Nou dat gebeurd denken ze dan, maar goed. Vrijdag, gister dus waren we al om half 11 uit, want 3 lessen vielen uit dus toen ben ik met Ariana en Anahi naar het zienhuis gefiets, dat ligt aan het eind van de stad, best ver. Toen heb ik het hele verhaal goed gehoord; Dinsdag nacht reed ze met haar vriend op de brommer naar huis. Op een splitsing kwam er een auto aan, hij zag dit en stopte, de auto zag dit ook en stopte ook. Maar door dat ze beide stopten, reden ze ook beide weer aan, omdat de ander was gestopt. De vriend van Violeta zag dit en heeft toen nog extra gas gegeven om nog net voor de auto proberen uit te komen. De auto is toen op vol op Violeta gebotst, op haar been. Haar boven been is hier door gebroken, in 3 verschillende stuken, heel akelig. En om het nog erger te maken, eentje is recht gebroken maar de andere helemaal schuin, nou ik zal jullie de details toch maar even bewaren. Nu moet ze geopereerd worden en dan duurt het nog wel zeker 8 maanden voordat het weer was zoals het was, áls het ooit weer komt zoals het was. Argentijnse ziekenhuizen zijn niet zoals in Nederland. Het is gewoon een lege kamen, met een bed, (dun matrasje op een ijzere plank). Ze krijgt veel medicijnen om de pijn te verzachten maar heeft nog steeds erg veel pijn. Ook daar viel me iest op; de medicijnen zit gewoon in 2 zakjes en hangt aan zoon ijzere paaltje zeg maar. Maar helemaal geen controlekastje om dat allemaal te controleren. Wel is er tv, maar daar moet je 1 peso in gooien en kan je een uurtje kijken. Iedereen is nu fanatiek 1 peso muntstukken aan het verzamelen. Nee echt, dat is niets liggen in zoon Argentijns ziekenhuis. Oke ik kan jullie nog veel er over vertellen maar dat bespaar ik maar.. Over 4 maanden staat de reis naar Bariloche al geplant. En zoals Violeta is, kan die dat natuurlijk niet missen en ja of ja, moet die mee! Vandaag gaan we er weer heen, na we proberen er zo veel mogelijk heen te gaan. Haar mama is er overdag bij en haar papa snachts. Ik was er echt erg door geschrokken, Viole is een van me beste vriendinnen hier.

Okee, toen ik savonds weer terug kwam van Rosario ben ik samen met Marijo, Anahi en Adres nog naar een 5to feest geweest. Er was niet heel veel aan, want het was van een andere school en dan ken je niet zo veel mensen. Om 5 uur lag ik dus al weer in me bed.

Nou nou.. toch had ik weer veel om te vertellen. De tijd gaat super super snel.. nog maar 2 maanden en dan sta ik al weer op schiphol. Dat kan ik me nu nog niet beseffen.

Zijn er vragen/ opmerkingen of klachen, laat het me weten! Haha.

Groetjes en veel liefs

Anky! <-- zo heet ik tegenwoordig.

p.s. Sorrie sorrie sorrie voor alle spelfouten.

p.s.s. Ik zag net dat ik in mijn vorige blog had geschreven dat het koud was geworden, nou dat was een week en toen was het weer; hallo hitte! Nee echt afkoelen wil het hier nog niet.

p.s.s.s. Ik moet weer echt vaker een blog schrijven, want ik vergeet anders te veel dingen.